dünden devam

...ertesi hafta tekrar geldiklerinde 5 yavrulu aile onları bekliyordu kutunun içinde..miniciktiler..ne kadar korunmaya muhtaçtılar ama annecik acemiliğine rağmen elinden geleni yapıyordu.. hatta fazla ilgiyi görünce alıp götürmeye çalışmıştı.. Aradan haftalar geçti annenin ve diger 3'nün akibeti meçhul.. evin oğlunun Osman diye isimlendirdiği (ismi gibi Osmanlı erkeği)Küçük beyle; onun kadar gelişmemiş kardeşi çıkageliyorlardı bu kez Nasıl bir kardeş sevgisi ve dayanışması görmeye değerdi..Hepsi çok sevmişlerdi bu öksüzleri ama herseferinde gene bırakmak zorundaydılar .. Osman büyüdükçe alışmaya başladı istediği gibi girip çıkıyordu eve.. yaz da gelmişti daha fazla kalınıyordu orda.. evin annesinin akşama oraya apartman komşuları misafirlige gelecekti ..baba sabah bırakmış biraz tedirgin olan anneye bak Osman sana can yoldaşı olacak demiş ve işine gitmişti..o kadar işi vardı ki annenin KÜÇÜK BEYİ DOYURMUŞTU İLK İŞ OLARAK zaten bacaklarına kendini atıatıverirdi açım ben demek için .. nerdeyse 4_5 saat sonra aklına geldi Allah Allah bu kedi milleti de pek bir nankör karnını doyurduk kaçtı bir de yoldaş olacak bana peh dedi Bir iş için yukarı kata çıktığında ne görsün bizim osmanlı paşası yatağında keyif yapıyor..O ana kadar olan sevgisi birden kaç katına çıktı onda saklı...sanki gecealemleri gezmiş yorgunluk çıkarıyor evin yakışıklı delikanlısı.. ne var yani bu yatakta yatmaya hakkımız yok mu der gibi bakıyordu..Günler haftaları kovaladı..yaz geldi geçiyordu şu anda gecenin ilerleyip sabaha dönmesi gibi (acemi öykü;blog yazarı saat ayarını yapamadığı için farklı gözüksede..)yine yarına devamı..